De omloop van de grootste wedstrijd van dit land is zoals vorig jaar, doorheen de gemeenten Brussel, Watermaal-Bosvoorde, Oudergem, Sint-Pieters-Woluwe en een stukje Etterbeek. Centrum van het gebeuren: Jubelpark.
18/05/2014
Met Mackie - dezelfde collega als verleden jaar, vergezeld van z'n gezin - maakte ik de verplaatsing op hetzelfde uur als toen met de trein naar de hoofdstad. Alles ging vlot tot Brussel-Zuid. Daar was het plan om met de trein naar Dinant tot Brussel-Schuman te sporen. Helaas traden technische problemen op. Gedurende een half uur werden we zes keer naar de trein van spoor 14 naar spoor 13 en vice versa gestuurd. En blijkbaar als er in de hoofdstad iets verkeerd loopt met de treinregeling worden de mededelingen ééntalig in het Frans gecommuniceerd. Tot daar de bijrol van de NMBS.
Veertig minuten later dan voorzien - te laat én zonder groepsfoto - konden we onze startbenodigdheden, borstnummer en T-shirt van Jartazi - in ontvangst nemen. De kwaliteit van het truitje was veel beter dan de ruwe versie van vorig jaar.
Ditmaal stonden we in de eerste box. Mackie ging er echter een gezondheidswandeling van maken. Ik wou m'n tijd van vorig jaar verbeteren en had 01:34' in gedachten. Ik liep dus "alleen". Laatst was m'n start aan de getemperde kant. Dit jaar lag de tactiek anders. We startten snediger.
Slechts af en toe tot aan het Justitiepaleis een beetje tegengehouden door voorliggers was het deze keer geen inhaalrace. Het verschil in box was duidelijk merkbaar. Een factor die wel prominent aanwezig was was de warmte. Onder een stralende hemel en bij een temperatuur van 24° hadden de ruim veertigduizend atleten een vijand meer om mee af te rekenen.
Ik werd het al gewaar aan het derde tunneltje en halverwege. Een lastige editie voltrok zich en er zou heel goed gedoseerd moeten worden. Toen was ik al veel op de hartslagmeter aan het kijken. Ik hield de bpm rond de 170 en ging zeker niet in het rood bergop.
Na veertien km had ik het wel gezien met het vals plat omhoog tussen de bomen. Niets te vroeg konden we het dalende stuk aansnijden om zo licht gerecupereerd beneden de gevreesde klim aan te vatten. Het gemiddelde lag op dat moment op 04:37/km.
De voetzolen brandden. Het gemanoeuvreer, de gezwinde bergaf en de zon op het pas gegoten asfalt waren de oorzaak. De liesen trokken tegen, de schouders voelden lastig aan. De klim werd ingezet. Zwoegend wurmde ik me naar boven. De triomfboog lag voor onze neus . Toch was het nog twee km. De frisheid van vorig jaar was ver te zoeken. Ik werd toch wat teveel ingehaald naar m'n goesting. Doorbijten was het devies. De hartslag naar 180. Nog één km te gaan. De reserve was ondanks drie druivesuikers onderweg opgebruikt. De laatste km trok ik verkrampt door.
Ten opzichte van vorig jaar verloor ik op de laatste vijf km vijftig seconden. M'n eindtijd: 01:33:55: exact hetgeen ik voor ogen had, zonder schema en op de eerste zomerdag van het jaar. Yes!
3555ste op 40375 deelnemers__________20,1 km in 01:33:55_________13km/hr
http://connect.garmin.com/activity/502843581
Geen opmerkingen:
Een reactie posten